Με μεγαλειώδεις διαδηλώσεις σε κάθε πόλη της χώρας μας, ο Ελληνικός λαός έδωσε μια πρώτη απάντηση στην κατοχή των ΔΝΤ-ΕΕ και την κυβέρνηση των κλεφτών και ψευτών του ΠΑΣΟΚ. Στην απεργία της Τετάρτης 5 Μάη, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, με συνθήματα όπως “κλέφτες-κλέφτες” και “να τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν”, έδειξαν πως δεν θα ανεχτούν το μέλλον τους να καθορίζεται από τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ και της Κομισιόν, έδειξαν πως δεν θα ανεχτούν την συνεχιζόμενη επίθεση στα δικαιώματα τους από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Στο δίλλημα συναίνεση ή αξιοπρέπεια ο κόσμος επέλεξε ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!
Οι χιλιάδες που κινήθηκαν προς τη βουλή δεν ήταν οι συνηθισμένοι “γνωστοί-άγνωστοι”, ήταν εργαζόμενοι που δεν ανέχονται άλλο την κοροϊδία και την εξαθλίωση, ήταν η έκφραση της αγανάκτησης του κόσμου που δεν ανέχεται η ζωή του να γίνεται λάστιχο για να κερδίζουν οι τραπεζίτες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που δεν ανέχεται να διαλύεται το μέλλον του για ένα ανούσιο αγώνα δρόμου spreads και ελλειμμάτων. Την γιγάντωση αυτής της οργής προσπάθησε να προλάβει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με ένα οργανωμένο σχέδιο άγριας καταστολής και συκοφάντησης του αγώνα, με την διάλυση των πορειών και την τρομοκράτηση του κόσμου.
Ο Γιωργάκης και το επιτελείο του, σε πλήρη σύμπλευση με ΛΑΟΣ και ΝΔ, μέσα από τα ΜΜΕ, προσπαθούν να μας πείσουν πως το ΔΝΤ είναι μονόδρομος. Έφτασε στο σημείο να εκμεταλλευτεί πολιτικά το τραγικό γεγονός των τριών θανάτων των εργαζομένων της Marfin με σκοπό να εκτονώσει την οργή του κόσμου ενοχοποιώντας τους αγώνες του. Με επιχείρημα τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας προσπαθούν να επιβάλουν, ως εθνικό στόχο, τον δανεισμό και την επιτήρηση. Προσπαθούν να μας πείσουν πως το χρέος είναι ευθύνη όλων μας και άρα όλοι πρέπει να δείξουμε συναίνεση και σοβαρότητα μπροστά στην δύσκολη μάχη με του κερδοσκόπους. Είναι όμως αυτοί που τόσα χρόνια έχουν διογκώσει το χρέος, κατασπαταλώντας υπέρογκα ποσά για προσωπικούς λογαριασμούς, ξοδεύοντας δισεκατομμύρια για τους ολυμπιακούς αγώνες και για άχρηστους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, χαρίζοντας 28 δις στις τράπεζες, διαλύοντας τον παραγωγικό ιστό της χώρας, κατ’ εντολή της ευρωπαϊκής ελίτ, αφήνοντας στην ελληνική οικονομία μόνο τον τουρισμό και τις υπηρεσίες.
Η προσφυγή στο ΔΝΤ σηματοδοτεί μια νέα εποχή για την χώρα μας, μια νέα εποχή γενικευμένης επίθεσης σε όλα τα πεδία της ζωής μας. Τα τρία πρώτα πακέτα μέτρων της κυβέρνησης που κόβουν μισθούς και συντάξεις, αυξάνουν τον ΦΠΑ, διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις και απελευθερώνουν τις απολύσεις, είναι μόνο η αρχή. Η διεθνής εμπειρία σχετικά με τις επιπτώσεις της παρέμβασης του ΔΝΤ σε διάφορες χώρες είναι ενδεικτική. Στην Αργεντινή το ποσοστό της φτώχειας έφτασε το 57% με παράλληλη αύξηση των αυτοκτονιών. Στην Λετονία έκλεισαν τα 100 από τα 124 νοσοκομεία. Στην Ουγγαρία τα 3 από τα 10 εκατομμύρια ζουν κάτω από το όρια της φτώχειας. Ουκρανία το ψωμί ανέβηκε στο 300% σε μια νύχτα και οι τιμές των συγκοινωνιών στο 900%. Η λεηλασία και το πλιάτσικο του οργανισμού είναι συντριπτικά μεγαλύτερα από τη στήριξη, που υποτίθεται ότι παρέχει και η πλήρης εξαθλίωση του ελληνικού λαού είναι προ των πυλών…
ΖΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ. Αυτή η φράση αντανακλά με τον καλύτερο πλέον τρόπο την πολιτική και κοινωνική καθημερινότητα. Σε αυτή την κατάσταση πρέπει να αντιστοιχηθούμε όλοι εμείς που αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη και την δυνατότητα να πάνε αλλιώς τα πράγματα. Είναι η στιγμή για την αριστερά να αποδείξει τον ιστορικό της ρόλο, οργανώνοντας τις αντιστάσεις του λαού και δίνοντας το όραμα για την νικηφόρα προοπτική του αγώνα.
– Να μετατρέψουμε κάθε χώρο δουλείας, κάθε γειτονιά, κάθε σχολή σε κέντρο αντιπληροφόρησης, συζήτησης, αντίστασης και αλληλεγγύης, οργανώνοντας τον λαό σε ανοιχτές πρωτοβουλίες αγώνα και δράσης.
– Να ενώσουμε όλη την κοινωνία, εργαζόμενους και νεολαία που θα κατέβουν μαζικά στο δρόμο απαιτώντας να φύγει το ΔΝΤ από την Ελλάδα και να παρθούν πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα του ΠΑΣΟΚ.
– Να διεκδικήσουμε με την πίεση του κινήματος μια άλλη πορεία ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Απαιτώντας την ανασυγκρότηση της παραγωγής να διεκδικήσουμε μια άλλη πορεία για την ελληνική οικονομία.
– Να αναδείξουμε την αναγκαιότητα ανατροπής του υπάρχοντος συστήματος εκμετάλλευσης, του “υπαρκτού καπιταλισμού” που έχει φτάσει στα όρια του και θα συνεχίσει να αναπαράγει την κοινωνική ζούγκλα της κρίσης, διεκδικώντας μια άλλη κοινωνική δομή που θα βασίζεται στην ισότητα και την πραγματική ελευθερία, που είναι εφικτή.
Βρισκόμαστε στην αρχή του αγώνα, ενός δύσκολου δρόμου που θα έχει νίκες και ήττες και δεν θα τελειώσει σύντομα, ενός δρόμου με πολλές επιμέρους μάχες και γεγονότα σταθμούς(μεγάλες απεργίες, ανασυνθέσεις, υποχωρήσεις του κυρίαρχου στρατοπέδου…). Σε όλη αυτή την πορεία, πολλές θα είναι οι μετατοπίσεις σε κοινωνικές ομάδες, με την υπάρχουσα κοινωνική ρευστότητα, κομμάτια της νεολαίας και των εργαζομένων ωθούμενα από την εξαθλίωση και την καταπίεση θα αρχίσουν να αμφισβητούν την υπάρχουσα κατάσταση πραγμάτων. Είναι καθήκον της αριστεράς, καθήκον όλων μας, να εντάξουμε αυτόν τον κόσμο στην μάχη για να αλλάξουν τα πράγματα.
Η νεολαία έχει εισέλθει με τον γνωστό δυναμικό τρόπο στη μάχη αυτή, στο πλάι των εργαζομένων, δίνοντας παλμό και ζωντάνια στις κινητοποιήσεις. Η κατάσταση όμως μέσα στους φοιτητικούς χώρους είναι αναντίστοιχη, λες και τίποτα δεν έχει αλλάξει εντός των σχολών. Το φοιτητικό κίνημα, με κύρια ευθύνη των ΠΑΣΠ και ΔΑΠ, αλλά και της αριστεράς που δεν δείχνει ικανή να μετασχηματίσει την κατάσταση, παραμένει πίσω απ’ τις ανάγκες των καιρών. Είναι μεγάλη ανάγκη να αλλάξει άμεσα αυτή η κατάσταση, με το ξαναζωντάνεμα των φοιτητικών συλλόγων, με μαζικές συνελεύσεις που θα συζητάνε πολιτικά, με τον συντονισμό και την ενωτική δράση, να μπουν οι φοιτητές στην πρώτη γραμμή του αγώνα, απελευθερώνοντας ταυτόχρονα ακόμη μεγαλύτερες κοινωνικές δυνάμεις.
Για να ξαναδούμε εικόνες αντίστοιχες του κινήματος του 2006-2007 και του κύματος καταλήψεων στα γαλλικά πανεπιστήμια ενάντια στο CPE, πρέπει να υπάρξει ένα όσο το δυνατών ενιαίο, μακροπρόθεσμο, νικηφόρο σχέδιο από τις δυνάμεις του κινήματος. Ένα σχέδιο που θα στοχοποιεί τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ και το ΔΝΤ, και δεν θα περισπάτε σε δευτερεύοντα ζητήματα. Ένα σχέδιο που θα βάζει τις δυνάμεις αυτές σε έναν κοινό βηματισμό έτσι ώστε να έχουν μεγαλύτερη επιτυχία οι συνελεύσεις και οι δράσεις. Ένα σχέδιο που θα δίνει όραμα και προοπτική στον αγώνα των νέων που τόσο έχουν χορτάσει από αδιέξοδα και ήττες. Ένα σχέδιο που θα μετατρέπει σταδιακά τις σχολές σε κέντρα αγώνα, έκφρασης και συντονισμού των φοιτητών. Ένα σχέδιο που θα παλεύει για την δημιουργία ενός ρεύματος, μιας διαρκούς κίνησης που θα πολιτικοποιεί, θα συγκροτεί και θα προετοιμάζει την νεολαία να δώσει την μεγάλη μάχη για την αλλαγή της κοινωνίας, στο πλευρό όλο του λαού.
ΑΡΙΣΤΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Αριστερή Ενότητα ΠαΜακ 